Kalbi kırık bir arkadaşım var. Çok çile çekmiş ve hala da çekiyor ve sık sık beni arıyor dertleşmek için. Ben de teselli etmeye çalışıyorum.
Fakat diğer insanların yanında onu tanıyamıyorum. Suratına bir neşe maskesi takıp başka biri oluveriyor. O zaman sanki beni de görmezden geliyor. Yani başkalarının yanında eğleniyor, bana ise sırf sıkıntılarını boşaltmak için geliyor. Ne dersiniz. Içi kan ağladığı halde yüzünde sahte mutluluk maskesiyle dolaşmak ne derece doğru sizce?
Bazı insanlar gerçek duygularını göstermeyi sevmez etrafına. Buna güvensizlik, inançsızlık denebilir ya da tercihtir. Kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek misali. Herkes herkesin iç dünyasında yaşadıklarını bilmek zorunda değil sonuçta. Ama bu durumda o zaman neden beni seçti her şeyi anlatmak için diyorsan güven vermişsin demekki. Ben de hep o dert dinleyen insanlardanımdır. Bana da iyi haberle değil hep gözyaşlarıyla gelinir.
Aynen. Ama bir süre sonra dert dinleme, millete iş bulma kurumuna dönüşüyorsun. Fakat aynı arkadaş eğlenmeye, denize v.b.gideceği zaman sana haber vermeden diğer neşe dostlarıyla gidiyor. Sonra da fotoları gösteriyor. Öğretmen okulunda yanımda oturan arkadaşın kafası fazla almıyordu. Bütün yazılılarda benden kopya çekip yüksek not alıyordu. Fakat baktım ders dışı zamanlarda gidip başkalarıyla eğleniyor ve bana selam bile vermiyor. Bir, iki derken güzel kullanıldığımı fark ettim. Yine bir yazılıda kopya istediğinde bir kağıda " kiminle eğleniyorsan ondan iste kopyaları" diye yazıp uzattım. O da kopya aldığını sandı. Tabii kâğıdı okuyunca mosmor oldu. Teneffüste esip gürledi. Ben de kalkıp ard niyetsiz bir arkadaşın yanına geçtim.
Evet. Ama ben içim kan ağlarken gülüp oynayamıyorum. Bir yandan da insanlara karamsarlık bulaştırmak, sürekli sıkıntıları anlatmak iyi bir şey değil. Belki bazen maske takmak, mutlu taklidi yapmak gerek.
Bu kişiye ve ortama göre değişebilecek bir durum. Şahsım adına konuşmam gerekirse ben genellikle duygularımı yansıtan birisiyim ama iş vb ortamlara girdiğim zaman üzüntü veya çok mutluluk gibi şahsi durumumu asla yüzüme yansıtmaz ve işin gerektirdiği ciddiyete bürünürüm.
Maskeyle dolaşıyorum ama gerçek maske ha birde evde bakım maskesi takıyorum ki gören korkar cinsten 😅
Soruya gelince yapmacık olmayı hiç istemedim istesem bile beceremiyorum
Benim gibisin. Istesem de yapamıyorum, hatta bazen yüz ifademle hissettiklerimi direkt yansıtıyorum karşi tarafa, eğer beni kızdırdıysa ifadem gerekli cevabı veriyor.
Acılarımı saklamak, gülmek, kendimden taviz vermek malesef benim çok sık yaptığım bir hata ancak sahte bir maske demeyi tercih etmiyorum. Onun yerine gereksiz fedakâr olduğuma inanıyorum. Ayrıca bunu o kadar çok insan yapıyor ki yapmayanlar genellikle dikkat çekiyor. Benim görüşüm bu.
Böyle biriyle yakın arkadaştım. Benimleyken tüm dertlerini salar enerjimi sömürür başkalarıyla eğlenirdi(bundan asla gocunmazdım) ve dedikleri yaptıklarından bambaşkaydı kalakalır ağzım açık izlerdim. Başlarda iyi niyetli düşündüm hakkında uzun bir süre ama sonra baktım ki bu tamamen iki yüzlülüktü onun yaptığı. Bana hata yaptığında dertlerini arkasına sığınırdı. Başkaları ona hata yaptığında arkalarından saydırır yüzlerine güler beni şoke ederdi. İyi bir gözlem gerekiyor ama herkesin düşündüğümüz kadar iyi niyetli olmadığını anlamak kolay olmayabiliyor. Enayi yerine koydurmadan mesafeyi koymak gerekiyor.
Aynen, enerji vampiri bunlar. Benim de birkaç arkadaşım yıllarca iyi niyetimi sömürdü, bana dertlerini boşaltıp gidip başkalarıyla eğlendiler. Tabii bir süre sonra sömürüyü fark ediyorsun ve ipleri koparıyorsun. Ayrıca sürekli herkesin derdini yüklenmek hasta ediyor insanı.
Hasta ettiği konusunda hemfikirim. Hem sinir hastası ediyor hiç yoktan dert sahibi yapıyor hem de kendi özel hayatımıza yansıtıp iyi olanı çöp ediyor bu enerji.
Tanıdığım ve güvendiğim bir ortam ise gerçek kimliğimle dolaşmayı tercih ederim.Ama yeni girdiğim ortamlarda da daha korumalı sahte bir kimlikle iletişime başlarım.Duyduğum güvene göre zamanla gerçek samimiyetimi gösteririm.Direk gerçek kişiliğimle ve ilgili davrandığımda, insanların tüm dertlerini anlattıklarını ve sürekli bende çözüm aradıklarını fark ettim.Sürekli negatif yüklenmek insanın kendisi için çok yorucu oluyor.Ağlama duvarı olmaktan yorulduğum için de biraz frene bastım.Artık Güzin Abla modunda her derdi dinlemiyor, hak ettiğine inandığım arkadaşlarıma destek olmaya çalışıyorum.Karşılıklı iletişimde bulunup, paylaşabildiğim, benim de anlatabildiğim kişiler..
Etrafta gerçek yüzünüzle mi, yoksa sahte bir maskeyle mi dolaşırsınız?
Kalbi kırık bir arkadaşım var. Çok çile çekmiş ve hala da çekiyor ve sık sık beni arıyor dertleşmek için. Ben de teselli etmeye çalışıyorum.
Fakat diğer insanların yanında onu tanıyamıyorum. Suratına bir neşe maskesi takıp başka biri oluveriyor. O zaman sanki beni de görmezden geliyor. Yani başkalarının yanında eğleniyor, bana ise sırf sıkıntılarını boşaltmak için geliyor. Ne dersiniz. Içi kan ağladığı halde yüzünde sahte mutluluk maskesiyle dolaşmak ne derece doğru sizce?
Senin Görüşün Var Mı?
En İyi Kadın Görüşü
Bazı insanlar gerçek duygularını göstermeyi sevmez etrafına. Buna güvensizlik, inançsızlık denebilir ya da tercihtir. Kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek misali. Herkes herkesin iç dünyasında yaşadıklarını bilmek zorunda değil sonuçta. Ama bu durumda o zaman neden beni seçti her şeyi anlatmak için diyorsan güven vermişsin demekki. Ben de hep o dert dinleyen insanlardanımdır. Bana da iyi haberle değil hep gözyaşlarıyla gelinir.
Aynen. Ama bir süre sonra dert dinleme, millete iş bulma kurumuna dönüşüyorsun. Fakat aynı arkadaş eğlenmeye, denize v.b.gideceği zaman sana haber vermeden diğer neşe dostlarıyla gidiyor. Sonra da fotoları gösteriyor. Öğretmen okulunda yanımda oturan arkadaşın kafası fazla almıyordu. Bütün yazılılarda benden kopya çekip yüksek not alıyordu. Fakat baktım ders dışı zamanlarda gidip başkalarıyla eğleniyor ve bana selam bile vermiyor. Bir, iki derken güzel kullanıldığımı fark ettim. Yine bir yazılıda kopya istediğinde bir kağıda " kiminle eğleniyorsan ondan iste kopyaları" diye yazıp uzattım. O da kopya aldığını sandı. Tabii kâğıdı okuyunca mosmor oldu. Teneffüste esip gürledi. Ben de kalkıp ard niyetsiz bir arkadaşın yanına geçtim.
En İyi Erkek Görüşü
Şu aralar cerrahi maske ile dolaşıyorum. Sorduğun sorudaki iki sikka da uymuyor @nurdan🤣🤣
Tabii o da var şimdi.
Bu tartisilir bir durum. Herkes herkese guvenip icini dokemez. Demek ko sen ona guveni o yakinligi saglamissin
Evet. Ama ben içim kan ağlarken gülüp oynayamıyorum. Bir yandan da insanlara karamsarlık bulaştırmak, sürekli sıkıntıları anlatmak iyi bir şey değil. Belki bazen maske takmak, mutlu taklidi yapmak gerek.
Elbette ki bu cogu zaman yapilan sey aslinda
Bence boşu boşuna kendini yoruyor. Hayat kısa yaşamak lazım
Zor durumlar.
Bu kişiye ve ortama göre değişebilecek bir durum. Şahsım adına konuşmam gerekirse ben genellikle duygularımı yansıtan birisiyim ama iş vb ortamlara girdiğim zaman üzüntü veya çok mutluluk gibi şahsi durumumu asla yüzüme yansıtmaz ve işin gerektirdiği ciddiyete bürünürüm.
Evet işte her şeyi bir kenara bırakıp işe konsantre olmak gerek.
Maskeyle dolaşıyorum ama gerçek maske ha birde evde bakım maskesi takıyorum ki gören korkar cinsten 😅
Soruya gelince yapmacık olmayı hiç istemedim istesem bile beceremiyorum
Benim gibisin. Istesem de yapamıyorum, hatta bazen yüz ifademle hissettiklerimi direkt yansıtıyorum karşi tarafa, eğer beni kızdırdıysa ifadem gerekli cevabı veriyor.
Acılarımı saklamak, gülmek, kendimden taviz vermek malesef benim çok sık yaptığım bir hata ancak sahte bir maske demeyi tercih etmiyorum. Onun yerine gereksiz fedakâr olduğuma inanıyorum. Ayrıca bunu o kadar çok insan yapıyor ki yapmayanlar genellikle dikkat çekiyor. Benim görüşüm bu.
Evet. Fazla fedakarlık kendimize zarar veriyor. Bu yıllarca birikir de karşılık görmezse bir yerde aniden elinde olmadan patlayıveriyor insan.
Böyle biriyle yakın arkadaştım. Benimleyken tüm dertlerini salar enerjimi sömürür başkalarıyla eğlenirdi(bundan asla gocunmazdım) ve dedikleri yaptıklarından bambaşkaydı kalakalır ağzım açık izlerdim. Başlarda iyi niyetli düşündüm hakkında uzun bir süre ama sonra baktım ki bu tamamen iki yüzlülüktü onun yaptığı. Bana hata yaptığında dertlerini arkasına sığınırdı. Başkaları ona hata yaptığında arkalarından saydırır yüzlerine güler beni şoke ederdi. İyi bir gözlem gerekiyor ama herkesin düşündüğümüz kadar iyi niyetli olmadığını anlamak kolay olmayabiliyor. Enayi yerine koydurmadan mesafeyi koymak gerekiyor.
Aynen, enerji vampiri bunlar. Benim de birkaç arkadaşım yıllarca iyi niyetimi sömürdü, bana dertlerini boşaltıp gidip başkalarıyla eğlendiler. Tabii bir süre sonra sömürüyü fark ediyorsun ve ipleri koparıyorsun. Ayrıca sürekli herkesin derdini yüklenmek hasta ediyor insanı.
Hasta ettiği konusunda hemfikirim. Hem sinir hastası ediyor hiç yoktan dert sahibi yapıyor hem de kendi özel hayatımıza yansıtıp iyi olanı çöp ediyor bu enerji.
Evet. Kendimizi de bir yerde korumak zorundayız.
Tanıdığım ve güvendiğim bir ortam ise gerçek kimliğimle dolaşmayı tercih ederim.Ama yeni girdiğim ortamlarda da daha korumalı sahte bir kimlikle iletişime başlarım.Duyduğum güvene göre zamanla gerçek samimiyetimi gösteririm.Direk gerçek kişiliğimle ve ilgili davrandığımda, insanların tüm dertlerini anlattıklarını ve sürekli bende çözüm aradıklarını fark ettim.Sürekli negatif yüklenmek insanın kendisi için çok yorucu oluyor.Ağlama duvarı olmaktan yorulduğum için de biraz frene bastım.Artık Güzin Abla modunda her derdi dinlemiyor, hak ettiğine inandığım arkadaşlarıma destek olmaya çalışıyorum.Karşılıklı iletişimde bulunup, paylaşabildiğim, benim de anlatabildiğim kişiler..
Harika. Beni anlatmışsın sanki.
İlginizi çekebilecek diğer sorular
Sizce escortla evlenmeli miyim?
Sanal alemde başlayan ilişkilerde sizce erkekler mi daha çok yalan söyler kadınlar mı?
Neden Erkekler?
Evli birini sevmek